Het Nederlandse kabinet komt alsnog met een gebaar voor de vijftien Chinese zeelieden die in 1942 tijdens een staking op Curaçao werden doodgeschoten door de Nederlandse militaire politie.
Volgens Den Haag een vervelende samenloop van omstandigheden, volgens Curaçao moord met voorbedachten rade op 15 onschuldige Chinese arbeiders. Een reportage van NOS-correspondent Dick Drayer.
In Het Parool van 9 februari 2021 staat te lezen dat minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren een brief aan de SEOC stuurt waarin ze dit gebaar aankondigt.
Lees het Parool artikel hier, of lees het artikel in het Antilliaans Dagblad:
In 1969 legde de Surinaamse Studenten Unie (SSU) te Leiden de basis voor het eerherstel van de grote Surinamer Anton de Kom, strijder voor een rechtvaardige sociale orde in een vrij Suriname. Anno 2021 lijkt ook de Nederlandse regering daar werk van te willen maken.
DOWNLOAD HIER
DE ORIGINELE, DOOR DE FAMILIE DESTIJDS GEAUTORISEERDE EN NU GEBUNDELDE UITGAVES VAN DE KOMS MANUSCRIPTEN
Strijden ga ik
Wij Slaven van Suriname
ZOALS IN 1969 GESTENCILD EN VERSPREID DOOR DE SSU-STUDENTEN
Eind 2020 vroeg de Tweede Kamer middels een motie aan de regering om eerherstel voor de Surinaamse schrijver, activist en verzetsheld Anton de Kom. (Het Parool, 18-12-2020) In januari 2021 liet minister Stef Blok van Buitenlandse Zaken weten te werken aan een “ruiterlijk gebaar”, waarop de nabestaanden van De Kom verheugd reageerden. (Het Parool, 30-01-2021) Het eerherstel voor De Kom, die door de Nederlandse koloniale overheid in Suriname en Nederland gelijk zwaar gedwarsboomd werd bij het verwezenlijken van zijn dromen en het leven van zijn leven, is een al heel lang lopende zaak. Het begon allemaal met een groep studenten in het Leiden van 1969, die van de familie toestemming kreeg om werken van De Kom zelf te verspreiden. Die werken worden u in bovenstaande uitgave opnieuw gepresenteerd, precies zoals ze destijds gestencild zijn, teneinde de meer dan vijftigjarige geschiedenis van de rehabilitatie van Anton de Kom recht te doen.
Binnenkort verschijnt er een nieuw boek van de hand van SEOC voorzitter Nizaar Makdoembaks over de Surinaamse activist en publicist Louis Doedel.
Aandacht voor het nieuwe boek op de Surinaamse nieuwssite STARNIEUWS.
Aandacht voor het nieuwe boek in Het Parool van 13 januari 2021.
De publicatie bevat vele nieuwe feiten die de auteur in de archieven in Suriname en Nederland vond. Onder meer een brief van Doedel van na zijn opsluiting in de psychiatrische inrichting Wolffenbuttel. Daaruit blijkt niet alleen dat hij helder van geest was, maar ook dat hij van de autoriteiten buiten mocht komen: hij schreef en verzond de brief niet vanuit Wolffenbuttel! Desalniettemin werd hij daar meer dan 40 jaar vastgehouden.
Makdoembaks trekt stevige conclusies en doet zwaarwegende aanbevelingen aan zowel de Nederlandse als de Surinaamse regering. De eerste dient haar excuses aan te bieden voor deze koloniale wandaad. De tweede kan helpen om deze koloniale wond te helen door de naam ’s Lands Hospitaal, die nog stamt uit de tijd van voor de onafhankelijkheid, te vervangen door Louis Doedel Hospitaal, aldus de auteur.
In aanloop naar de viering van 10 jaar Curaçaose autonomie plaatste de SEOC een advertentie in het Antilliaans Dagblad om een belangrijke kanttekening te zetten bij de promotie van de Curaçaose WO II geschiedenis zoals die nu plaatsvindt in Nederland. Zoals te doen gebruikelijk worden de Aprilmoorden gevoeglijk genegeerd. Daar moet en zal verandering in komen, onder meer door de publiciteit te zoeken.
Naast de website van Traces of War besteedt nu ook het Verzetsmuseum online aandacht aan de tragedie van 20 april 1942. Volg deze link om te lezen wat zij erover zeggen.
De vermaarde architect Ben Smit overleed gisteren op 97-jarige leeftijd. Onder zijn bekendste werken rekent men iconen van bouwkunst op Curaçao zoals het Hilton, het Intercontinental (later Van der Valk), de Antilliaanse verffabriek en de nieuwe vleugel van het St. Elisabeth-ziekenhuis. Smit woonde met zijn gezin op Curaçao van 1943 tot 1969, het jaar waarin het gezin naar Nederland verhuisde. Maar het hart van de architect bleef zijn hele langen leven in de Antillen, getuige het IM dat deze morgen in de Volkskrant verscheen.
Vanwege het corona virus plaatsten wij dit jaar voor de herdenking van de Aprilmoorden een speciale herdenkingspagina op deze website. Toch wilden zowel de SEOC als de Curaçaose overheid het daar niet bij laten. De Curaçaose overheid plaatste dit herdenkingsbericht op haar website. En voor de SEOC toog steun en toeverlaat Wim van Lamoen afgelopen 20 april naar begraafplaats Kolebra Bèrdè om daar, vergezeld van niets dan een krans en een cameraman, een eenzame reflectie op de geschiedenis op te nemen. TeleCuraçao zond de beelden uit en wij plaatsen ze nu hier (zie hieronder), tezamen met een fotoverslag dat tegelijk een mooi beeld geeft van hoe het monument er anno 2020 bij staat.
In de media liet de SEOC een paginagrote advertentie plaatsen ter ere van de Aprilmoorden herdenking 2020:
