Naast de website van Traces of War besteedt nu ook het Verzetsmuseum online aandacht aan de tragedie van 20 april 1942. Volg deze link om te lezen wat zij erover zeggen.
Verzetsmuseum en de Aprilmoorden
Auteursarchief: seoc
IM Ben Smit, architect met hart voor Curaçao
Afbeelding
De vermaarde architect Ben Smit overleed gisteren op 97-jarige leeftijd. Onder zijn bekendste werken rekent men iconen van bouwkunst op Curaçao zoals het Hilton, het Intercontinental (later Van der Valk), de Antilliaanse verffabriek en de nieuwe vleugel van het St. Elisabeth-ziekenhuis. Smit woonde met zijn gezin op Curaçao van 1943 tot 1969, het jaar waarin het gezin naar Nederland verhuisde. Maar het hart van de architect bleef zijn hele langen leven in de Antillen, getuige het IM dat deze morgen in de Volkskrant verscheen.
Herdenking 2020 onder coronaregime
Vanwege het corona virus plaatsten wij dit jaar voor de herdenking van de Aprilmoorden een speciale herdenkingspagina op deze website. Toch wilden zowel de SEOC als de Curaçaose overheid het daar niet bij laten. De Curaçaose overheid plaatste dit herdenkingsbericht op haar website. En voor de SEOC toog steun en toeverlaat Wim van Lamoen afgelopen 20 april naar begraafplaats Kolebra Bèrdè om daar, vergezeld van niets dan een krans en een cameraman, een eenzame reflectie op de geschiedenis op te nemen. TeleCuraçao zond de beelden uit en wij plaatsen ze nu hier (zie hieronder), tezamen met een fotoverslag dat tegelijk een mooi beeld geeft van hoe het monument er anno 2020 bij staat.
In de media liet de SEOC een paginagrote advertentie plaatsen ter ere van de Aprilmoorden herdenking 2020:
Nieuw boek SEOC voorzitter in het Parool
Nieuwe publicatie SEOC voorzitter
SEOC voorzitter Nizaar Makdoembaks publiceert deze maand zijn nieuwste boek ‘Homovervolging in tijden van slavernij’. Lees er alles over bij Starnieuws en in de Ware Tijd:
De omslag vindt u op onze Publicaties pagina onder het kopje ‘Suriname’.
Aprilmoordenherdenking in Amigoe
‘Foute Dokters’ in DWT
Op 25 april 2019 werd het laatste boek van SEOC voorzitter Makdoembaks besproken in de Surinaamse krant De Ware Tijd, inclusief een interview met de auteur.
Lees hier het online artikel of klik op de foto voor het stuk uit de krant.
Herdenking 2019 online
Van de afglopen 20 april gehouden Aprilmoorden herdenking staan vanaf vandaag vijf video’s online. u kunt deze bekijken via onze videopagina.
Het gaat om beelden van het Hymno Nacional van Curaçao dat aan het begin gezongen werd, en vervolgens om de toespraken van Pacheco Domaccasé, Sing Pong Lee (zoon van Wei Lee, een in 1942 geïnterneerde Chinese arbeider in het kamp Suffisant) en de ministers van BPD en OWCS, respectievelijk drs. ing. Armin Konket en mw. drs. Marilyn Alcalá-Wallé.
Al deze toespraken werden gehouden in het Papiaments.
Aprilmoorden herdenking 2019
Op 20 april vindt de jaarlijkse Aprilmoorden herdenking plaats, die de Curaçaose overheid samen met de SEOC organiseert op begraafplaats Kolebra Berde.
Dit jaar ziet het programma er als volgt uit:
Nieuwe publicatie: ‘Foute Dokters’
SEOC voorzitter Nizaar Makdoembaks heeft sinds dit voorjaar een nieuwe publicatie op zijn naam staan. Het boek is toegevoegd aan de categorie ‘Oost-Indië’ op onze Publicaties pagina en draagt de titel ‘Foute dokters en de tabaksindustrie van Sumatra; (K)NMG en de tientallen miljoenen overzee‘. Het betreft een diepgravend onderzoek naar de rol die artsen speelden bij de onderdrukking en mishandeling van contractarbeiders onder het Nederlandse koloniale regime in Oost-Indië. De gruwelen die zich daar afspeelden werden mogelijk gemaakt door de wetgeving, die puur in dienst stond van de werkgevers – de (tabaks-) planters.
Maar juist de eerste ooggetuigen van de misstanden, de artsen die over de gezondheid van de contractarbeiders moesten waken, deden niet of nauwelijks iets voor het welzijn van hun patiënten. Zij bevonden zich dan ook in een lastige positie, aangezien de meesten door overheid of planter betaald werden en dus een verregaande afhankelijkheidsrelatie hadden. Een koepelorganisatie als de (K)NMG had die klokkenluidersrol mooi op zich kunnen nemen, zeker gezien haar statuten waarin de Nederlandse koloniën expliciet vermeld stonden als aandachtsgebied. Maar de (K)NMG deed niets in die richting en liet daarmee niet alleen de contractarbeiders vallen, maar ook de artsen in Oost-Indië die hun patiëntenzorg wel hoog in het vaandel hadden staan.