Onderzoek van publicist Nizaar Makdoembaks naar zijn geboortestreek in Suriname leidde tot een omvangrijk slavernijdossier rondom het Pad van Wanica. Vanuit mishandeling en de staalharde focus op economisch gewin laat de auteur in deze nieuwe publicatie zien waarom het de koloniale overheerser maar niet lukte een minder inhumaan gezicht te krijgen.

Hoofdonderwerp van het boek is een rechtszaak uit 1777 tegen de plantagebeheerder Hermanus Beeke. Beeke mishandelde het slaafgemaakte meisje Sophia dat hij in eigendom had zo gruwelijk dat zij stierf aan de gevolgen daarvan. Zelfs in het koloniale Suriname uit de slavernijtijd, waar wreedheid tegen slaafgemaakten in de wet verankerd lag, baarde de genitale verminking van het meisje opzien.

            Het dossier Beeke toont in alle helderheid de onoverbrugbare afstand tussen de nobele woorden en voornemens in uitgevaardigde decreten en resoluties en de mensonterende dagelijkse realiteit op de plantages. Een afstand die plantagebeheerders en -eigenaren in stand hielden met als enige doel goed geld te blijven verdienen, koste wat het kost. Een ander sprekend voorbeeld hiervan is Ephraim Jacobs Polak. Hij diende al een half jaar voor de moord op Sophia een klacht tegen Beeke in wegens mishandeling van een slaafgemaakte vrouw die hijzelf in eigendom had. Hoewel hij zelf bepaald niet de handen in onschuld kon wassen. Dit blijkt onder andere uit de strijd die Polak aan het Pad van Wanica voerde tegen daar actieve onderduikers die van de plantages waren weggevlucht.