Dertig jaar geleden, op 4 oktober 1992, stortte een El Al-vrachtvliegtuig neer op twee flats in de Bijlmer. Deze ramp leidde tot diverse onderzoeken door een veelheid aan instanties. Tientallen vragen bleven echter onbeantwoord. Zo deed men nooit epidemiologisch onderzoek naar de medische gevolgen voor de bewoners. Waarom dat niet gebeurde, weet niemand.

Voormalig Bijlmer-huisarts Nizaar Makdoembaks doorbreekt die sluier van stilte en geheimhouding. In het boek Morbiditeit en mortaliteit in de Bijlmer na de vliegramp van 1992 maakt hij geanonimiseerde patiëntengegevens uit zijn praktijk openbaar. Hij onthult gezondheidsklachten die tot op heden onbekend bleven: van meer dan 300 mensen met onverklaarbare lichamelijke klachten en ziekten tot en met een verdrievoudiging van het aantal miskramen, gevallen van wiegendood en kinderen met aangeboren afwijkingen. Pregnant zijn ziektegevallen die extreem zeldzaam zijn: iemand met metatropische dysplasie, een erfelijke aandoening die wereldwijd in totaal slechts 50 keer is beschreven; iemand met het syndroom van Pearson, een afwijking die hooguit bij 60 mensen in de wereld is aangetoond.

Makdoembaks wil met deze onthullingen de weg vrijmaken voor een vergelijkend onderzoek naar de medische gevolgen van de vliegramp en de oorzakelijke verbanden tussen de ramp en de gezondheidsklachten. Temeer omdat alle gegevens gewoon beschikbaar zijn: in de archieven van huisartsen en ziekenhuizen. Welke onderzoeker neemt die uitdaging aan?

SEOC voorzitter Nizaar Makdoembaks publiceerde eerder meer dan vijftien studies over de geschiedenis van de voormalige Nederlandse koloniën. In 2021 publiceerde hij de studie Racisme in de Bijlmer (eveneens te vinden op de pagina publicaties downloaden).