Nizaar Makdoembaks (1948) groeide op in Abrabroki (Over de brug, Poelepantjebrug), een arme wijk van Paramaribo, waar hij tegen de wil van zijn Hindoestaanse ouders met Creoolse jongens speelde. De verplichte Koranlessen verzuimde hij omdat hij het Arabisch niet verstond. Na schooltijd werkte hij als tuinman bij de familie Eddy Theodorus Lee en de katholieke Fatima parochie aan de Calcuttastraat.

In de tuin van de Fatimaparochie (1960) was Nizaar onafscheidelijk van zijn beste vriend (schouder).

Op zijn vijftiende liep hij van huis weg en werd voor een jaar van de Muloschool (Calorschool) gestuurd. Hij zat in een internaat (Rajpur), werkte als sanitairverkoper bij de firma S.D. Tewarie en sjouwer bij de KNSM-haven, en had als kunstschilder een expositie in de Palmentuin. In de avonduren leerde hij voor laborant bij Bureau Openbare Gezondheidszorg (BOG). Via Jaggernath Lachmon, de leider van de Hindoestaanse partij waarvoor zijn vader actief was, kreeg hij in 1968 een beurs om in Leiden te studeren voor (hij wist in de verste verte niet wat het was) histocytopathologisch analist.

Op 20 augustus 1998 werd in Amsterdam in Hotel Mercure mr. Jaggernath Lachmon door de auteur bedankt voor zijn inzet om in aanmerking te komen van de studiebeurs in 1968.

Tijdens zijn opleiding tot medisch analist werd Makdoembaks lid van de Surinaamse Studenten Unie in Leiden, bestuurd door onder anderen de heren Ruben Lie Paw Sam (huisarts) en Eddy Jharap (geoloog).

Oud-kameraad Jharap (oprichter Staatsolie) en echtgenote worden op 4 augustus 2002, na de Jaggernath Lachmon Kwakoe Award in ontvangst te hebben genomen, door Makdoembaks begroet.

Eind 1968 nam Makdoembaks deel aan de demonstratie in Den Haag van de SSU en Manan tegen de regering Pengel.
In 1969 werd hij gearresteerd en veroordeeld omdat hij demonstreerde bij het Antillenhuis voor vrijlating van de Curaçaose stakingsleider Papa Godett.

Meer hierover vindt u op de pagina SOLIDARITEIT.

Nizaar Makdoembaks met Afrokapsel en SSU- button vlak voor de Antillenhuisdemonstratie in 1969.

Na zijn Leidse HBO-opleiding kon hij in 1972 via een colloquium doctum medicijnen gaan studeren aan de Vrije Universiteit. Hij specialiseerde zich in 1979 in kindergeneeskunde, maar zag daar van af omdat er te weinig kinderen geboren werden, zodat werkloosheid dreigde. Hij nam eerst enige jaren als arts waar te Amstelveen en begin jaren tachtig specialiseerde hij zich tot huisarts. In deze periode weigerden drie autochtone huisartsen, Dr.J. Post, Dr.Th.J.M. Beijerink en Dr. Rijpma van het Huisartsen Instituut der Vrije Universiteit te Amsterdam, hem een stageplaats, omdat hij een Surinamer is.

Gediplomeerd als huisarts vestigde hij zich in ’84 tegen de zin van het Ziekenfonds Amsterdam en Omstreken en zijn autochtone collegae (die hij van racisme betichtte en daarom door het Medisch Tuchtcollege drie maanden geschorst werd) in de Bijlmer. Hij werkte er tot 2003 en beleefde er van 1998 tot 2006 een tumultueuze loopbaan als deelraadslid van zijn politieke groepering Solidariteit Zuidoost. Op zijn conto schrijft hij onder meer: de doorbraak in de parlementaire enquête naar de medische gevolgen van de Bijlmervliegramp, de aandacht voor het veelvuldig voorkomen van suikerziekte en hoge bloeddruk onder immigranten resulterend in het SUNSET onderzoek van het Academisch Medisch Centrum en de GGD, huisartsennachtdienst met bodyguard in Amsterdam, adequater zorg voor zieke illegale arbeiders, de controle door de GGD op koeltorens in verband met legionella en het vaderschap van de voedselbanken.

Ooit stond hij in de schijnwerpers van de internationale pers door als dokter in de Bijlmer brood uit te delen onder de armen. “Jonge meisjes prostitueerden zich omdat ze honger hadden! Koningin Beatrix vroeg aan minister Ad Melkert of het echt zo erg was met de armoede in Zuidoost, maar die zei dat het een verkiezingsstunt van mij was.” Nu is hij onderzoeker en publicist en houdt zich bezig met de wetenschappelijke analyse en publicaties over maatschappelijke vraagstukken, doorgaans gerelateerd aan medische misstanden, aan schrijnende details van de koloniale geschiedenis die nog steeds een effect hebben op samenlevingen aan alle kanten van de wereld, of aan beide. Eén onderwerp heeft hij meerdere studies over gepubliceerd: de Aprilmoorden.

— terug naar Publicaties Downloaden —